انجمن پزشکی کوهستان ایران: محیط کوهستان علیرغم تمام لطافت و زیبایی‌های خود روی دیگری نیز دارد. آن روی سکه این‌همه زیبایی و لطافت ممکن است سقوط، یخ زدن، پرت شدن، گم شدن و امثال آنها باشد. متاسفانه در بسیاری از موارد حوادث رخ داده ناشی از بی مسئولیتی راهنمایان و سرپرستان است، برخی از این قصور و کوتاهی‌ها عبارتند از:
1-عدم وجود سابقه و تجربه کافی، بنحوی که اخیرا به وفور شاهد هستیم افرادی که بیش از دو یا سه بار آنهم نه بصورت جدی کوه‌پیمایی کرده‌اند اقدام به تشکیل گروه کرده، عضوگیری می‌کنند و جالب آنکه در عکس‌ها هم آنها را در پیشانی گروه بعنوان سرپرست و راهنما می‌بینیم. نتیجه آنکه در یکی از پیش پا افتاده‌ترین مسیر‌های کوه‌پیمایی مانند باغچه مفقود می‌شویم.
2-عدم آشنایی با مسیر صحیح و پیمودن مسیر از طریق آزمون و خطا نیز یکی دیگر از مواردی است که ممکن است به فاجعه بیانجامد.
3- عدم همراهی و همگامی با یکدیگر نیز از مواردی است که ریسک خطر را بالا می‌برد
4- نکته ظریفی که انتظار می‌رود حتما به آن توجه شود تناسب برنامه با توانایی‌های افراد شرکت کننده در آن است. بارها شاهد بودیم فراخوان صعود به فلان قله داده می‌شود، افراد ثبت نام می‌کنند در طول مسیر معلوم می‌شود که برخی قادر به ادمه مسیر نیستند.
5- عدم توجه به پیش بینی‌های هواشناسی یکی از مواردی است که می‌تواند منجر به بروز فجایع هولناکی شود.
6- غرور بی‌جا یکی از آفتهای کوهنوردی است.
7- چند سال قبل پدر و پسری که قصد فرود به آهار از توچال را داشتند با مخالفت عده زیادی از حاضرین روی قله مواجه شدند. پدر با بیان اینکه من سخت‌تر از اینها را رفتم باعث گم شدن و در نهایت یخ زدن خود و فرزندش به علت گم شدن در مه شد.
کار گروه جستجو و نجات هیئت کوهنوردی استان آذربایجان شرقی و شهرستان تبریز
